الوداع . . .(راحم ژیان فرد)

می روم . . .

می روم دور از تو دور

الوداع لیلای این شب های من

ماه گمگشته به خلوت های بی مهتاب من !

ساقی...فریدون مشیری

کاش می دیدم چیست
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاری است

آخرین جرعه این جام !

همه میپرسند :

چیست در زمزمه مبهم آب ؟
چیست در همهمه دلکش برگ ؟
چیست در بازی آن ابر سپید ؟
روی این آبی آرام بلند ،
که ترا می برد اینگونه به ژرفای خیال ؟

عاشق این شعرم....

بی تو، مهتاب‌شبی، باز از آن کوچه گذشتم،

همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم،

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،

شدم آن عاشق دیوانه که بودم.

در نهانخانة جانم، گل یاد تو، درخشید

باغ صد خاطره خندید،

عطر صد خاطره پیچید: