ندارمت اما...
دوست داشتنت را عاشقم...
اینکه شبها با خیال خامی بخوابم...
و صبحها با امید مضحکی چشم باز کنم...
من به این ناعلاجی خود معتادم...
و خیال عاقل شدن هم ندارم...
اگر بدانی درد تو چه لذتی دارد..
ندارمت افسوس...
اما دوستت دارم...
من این دوست داشتن تو را...
دوست دارم...!!!!!!!