معجزه سکوت!

گاه سکوت معجزه می کند
بودن همیشه در فریاد نیست
فقط کافیست خوب گوش دهیم
این سکوت،خود از جنس فریاد است. 

به همین سادگی!

هر گاه که فکر میکنم برخاسته ام پایم به جایی میخورد و میافتم

هر گاه که فکر میکنم که برخاستن کاری است بس دشوار

 بر میخیزم وبه راهم ادامه میدهم

حالا بعد از یک بار دیگر به زمین خوردن برخاسته ام

 گرد و خاک را از لباسم پاک میکنم

ساکم را بر میدارم و به راه می افتم

این بار راهی را برمیگزینم که تو در مسیرش نباشی

 راهی که حتی جای پایت را باد جارو کرده باشد وبویت را باران شسته باشد

 دیگر وقتی که داری به زمین می خوری به من تکیه نخواهی داد

اعتماد در رابطه با تو مفهوم خود را برای چندمین بار از دست داده است

 و جایش را به تردید داده است . دهانت بوی دروغ میدهد

می خواهم از تو متنفر باشم

به همین سادگی

وصیت!

شاید روزی فرا برسد که جسم من آنجا زیر ملحفه سفید پاکیزه ای

که از چهار طرفش زیر تشک تخت بیمارستان رفته است

و آدم هایی که سخت مشغول زنده ها و مرده ها هستند از کنارم می گذرند.

آن لحظه فرا خواهد رسید که دکتر بگوید مغز من از کار افتاده است

و به هزار علت دانسته و ندانسته زندگیم به پایان رسیده است.

زندگی

گاه یک سنجاقک به تو دل میبندد
و تو هر روز سحر مینشینی لب حوض
تا بیاید از راه
از خمه پیچک نیلوفرها
رو موهای سرت بنشیند
یا که از قطره ی آب کف دستت بخورد
گاه یک سنجاقک
همه معنیه یک زندگی است ...