کی گفتمت که خشت سرا از طلا مکن
گفتم سرای خلق چو ویرانه ها مکن
کی گفتمت که مرو بر مراد خویش
گفتم مراد کسی زیر پا مکن
کی گفتمت که دور ز عیش و سرورباش
گفتم سرور و عیش کسی را عزا مکن
کی گفتمت که نام خدا بر زبان مبر
گفتم جفا به خلق به نا م خدا مکن
شوشتری
هر کس بهایی می پردازد.
بعضی ها بهای رفتن.
بعضی ها بهای ماندن.
بعضی ها دلشان را می گذارند و می روند.
بعضی ها می مانند بی دل بستن.
بعضی ها دل می کنند و میروند.
بعضی ها می مانند چون نمی توانند دل ببرند.
دوستت دارم....نه آنقدر زیبایی...که بخواهم چشمانت را توصیف کنم نه آنقدردوری ........که از هجرانت حرف بزنم نه آنقدر دست نیافتنی هستی که بخواهم حسرتت را بخورم ....تو....تو...فقط آنقدر مهربانی که دلم نمی آید عاشقت نباشم....