. . . !

سکوت ...

سکوت ...

رساترین فریاد یک زن است ...

وقتی شروع به نادیده گرفتن شما می کند ، 

می فهمید که واقعا صدمه دیده است ....

خدایا ...

خدایا ...

مگذار دعا کنم 

که مرا از دشواری ها و خطر های زندگی 

مصون داری ...

بلکه دعا می کنم تا در رویارویی با آن ها 

بی باک و شجاع باشم ...

مگذار از تو بخواهم که درد مرا تسکین دهی 

بلکه توان چیرگی بر آن را به من ببخش ...

مهربان باش...!

اگر کسی تو را با تمام مهربانی ات دوست نداشت...

دلگیر مباش ، که نه تو گنه کاری نه او ...

آنگاه که مهر می ورزی مهربانیت تو را زیباترین معصوم دنیا می کند ...

پس خود را گنه کار مبین ...

من عیسی نامی را میشناسم که ده بیمار را در یک روز شفا داد تنها یکی سپاسش گفت!

من خدایی را میشناسم که ابر رحمتش به زمین و زمان باریده ...

یکی سپاسش را می گوید و هزاران نفر کفر...!

پس مپندار بهتر از آنجه عیسی و خدایش را سپاس گفتند

از تو برای مهربانیت قدر دانی می کنند ...!

خوبی دلیل جاودانگی تو خواهد شد ...

پس به راهت ادامه بده ...