گاهی..

همیشه دور بودن به معنای فراموش کردن نیست گاهی فرصتی ست برای دلتنگ شدن....

سهراب!

من در این قبرستان

روزگارم مشکیست

تکه سنگی دارم

می کشم بر دوشم

خورده اعمالی نیز

می برم دنبالم  ؛    و چه وزنی به سر انداخته ای سهرابم

نه بدستم شمعی

نه چراغی

و نه مهتاب در این ظلمت شب

تا شود تاریِ این قبر وجودم روشن

نه نسیمی نه گلی

نه درختی و نه رودی

نه غزلخوانیِ بلبل

نه به سر قبر من اید ز وفا رهگذری

که بخواند ز برایم دو سه یک آیه ز او

نه ز انجیل و زبور

 نه ز تورات و اوستا

نه ز قرآن

نه ز حافظ

نه ز تسبیح ملائک 

خبری نیست که نیست

من پر از خاموشی

من پر از آرامش

و پر از زخم سکوت سیمرغ

من پر از ابهامم.....

کاش

ای کــاش آدمــا همانقدر که از ارتــفاع میترسیدند ، کمی هم از پســتی هراس داشتند 

دکتر شریعتی

 هی با خود فکر می کنم ، چگونه است که ما ، در این سر دنیا ، عرق می ریزیم و وضع مان این است و آنها ، در آن سر دنیا ، عرق می خورند و وضع شان آن است! ... نمی دانم ، مشکل در نوع عرق است یا در نوع ریختن و خوردن ؟